மராட்டியரின் 11 கோட்டைகளும் செஞ்சி கோட்டையும் யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய பட்டியலில் இணைப்பு
மகாராஷ்டிர மாநிலத்தில் அமைந்துள்ள மராட்டியர்களின் 11 கோட்டைகள், உலக பாரம்பரிய சின்னங்களின் பட்டியலில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன என்று யுனெஸ்கோ அதிகாரப்பூர்வமாக அறிவித்துள்ளது.
உலகின் பழமையான கலாச்சாரம், கட்டிடக்கலை மற்றும் வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்களை ஆய்வு செய்து, அவற்றை உலக பாரம்பரிய சின்னமாக அங்கீகரித்து வருகிறது யுனெஸ்கோ. இந்தத் திட்டத்தின் ஒரு பகுதியாகவே, இந்தியாவின் மத்திய அரசு, மகாராஷ்டிர மாநிலத்தில் சத்ரபதி சிவாஜி அரசாண்ட காலத்தில் கட்டப்பட்ட 11 மராட்டிய கோட்டைகள் மற்றும் தமிழ்நாட்டின் செஞ்சி கோட்டையை சேர்க்க பரிந்துரை செய்தது.
இதனைத் தொடர்ந்து, பாரிஸ் நகரில் நடைபெற்ற 47வது உலக பாரம்பரியக் கமிட்டி கூட்டத்தில், உலகம் முழுவதும் இருந்து வந்த பரிந்துரைகளை பரிசீலனை செய்தனர். அந்த ஆலோசனையின் முடிவில், இந்தியாவின் மராட்டிய வரலாற்றை பிரதிபலிக்கும் 11 கோட்டைகள் மற்றும் தமிழ்நாட்டின் செஞ்சி கோட்டையை யுனெஸ்கோ உலக பாரம்பரிய சின்னங்களின் பட்டியலில் இணைத்தது.
இந்த மராட்டிய கோட்டைகள், 17ம் நூற்றாண்டில் இருந்து 19ம் நூற்றாண்டு வரையிலான காலக்கட்டத்தில், மலைச்சரிவுகள், கடலோரங்கள் மற்றும் நிலப்பரப்புகளில் ராணுவ ரீதியாக கட்டமைக்கப்பட்டவையாகும். இவை சத்ரபதி சிவாஜியின் ஆட்சியில் மராட்டிய இராணுவத்தின் சக்தி, கள நுணுக்கம் மற்றும் பாதுகாப்பு நுட்பங்களை காட்டுகின்றன. மராட்டிய சாம்ராஜ்ஜியத்தை பாதுகாக்கவும், வணிக வழித்தடங்களை கட்டுப்பாட்டில் வைக்கவும் இந்தக் கோட்டைகள் முக்கிய பங்காற்றின.
இந்த 11 கோட்டைகள்:
- சால்ஹேர்
- ஷிவ்னேரி
- லோஹகட்
- கான்தேரி
- ராய்கட்
- ராஜ்கட்
- பிரதாப்கட்
- ஸ்வர்ணதுர்க்
- பன்ஹாலா
- விஜயதுர்க்
- சிந்துதுர்க்
மேலும், தமிழ்நாட்டின் செஞ்சி கோட்டை, மராட்டியர் ஆட்சிக்காலத்தில் சிறிது காலம் சிவாஜியின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்தது. இது கூடுதலாக இந்த பட்டியலில் இடம்பிடித்துள்ளது.
இந்தக் கோட்டைகள் இயற்கையை பயன்படுத்தி பாதுகாப்பு உருவாக்கப்பட்டவை. இயற்கை மலைகள், அரண்மனைகளை சுற்றிய சுவர் அமைப்புகள், நீர் சேமிப்பு நீர்த்தேக்கங்கள் போன்றவற்றுடன் கட்டப்பட்ட இவை, எதிரிகளின் தாக்குதல்களால் பாதிக்கப்படாத வகையில் திட்டமிடப்பட்டவை. இது மராட்டிய மன்னர்களின் ராணுவ திறமைக்கு ஒரு சான்றாகவும், கட்டிடக் கலைக்கான விழிப்புணர்வாகவும் விளங்குகிறது.
யுனெஸ்கோவின் கருத்துப்படி, 2024–2025 ஆண்டுக்கான உலக பாரம்பரிய பட்டியலில் சேர்க்கும் நோக்கில் இந்திய அரசு, தேவையான அனைத்து ஆதாரங்களையும் சமர்ப்பித்து, கோட்டைகளின் வரலாறு, கட்டிடக்கலை, மற்றும் அதன் கலாசாரப் பங்களிப்புகளை விவரித்து வழங்கியது. அவற்றை ஆய்வு செய்த பிறகு, இந்த அங்கீகாரம் வழங்கப்பட்டது.
இந்த அங்கீகாரம் இந்தியாவின் கோட்டை மரபுக்கே değil, இந்திய கலாச்சாரத்துக்கே ஒரு முக்கியமான அங்கீகாரமாக கருதப்படுகிறது. இது சுற்றுலா வளர்ச்சிக்கு ஊக்கமளிக்கிறது, உள்ளூர் மக்களிடையே பெருமை உணர்வை ஏற்படுத்துகிறது, மேலும் வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்களை பாதுகாக்கும் பொறுப்பையும் நினைவூட்டுகிறது.
இந்த மகிழ்ச்சியான முடிவை வரலாற்று ஆய்வாளர்கள், கலாச்சார ஆர்வலர்கள், அரசு அதிகாரிகள் உள்ளிட்ட பலரும் வரவேற்றுள்ளனர்.
